HOLLANDSE GEDICHTEN
Amsterdam
Oververhit van de warme wol
op een wolkbevochten najaarsdag
zwetende slapen en warme voeten
geen haast gehad.
Lichts vriendelijkste
handdruk, bezigheden eeuwig van
dagelijksheid - zin zonder punt -
vloed. Een vliegtuig daalt
over Amsterdam.
Het IJ in een hoek schittert na.
Op de dukdalf rust meeuw.
Alles is ergens achteraf.
Geen centrum, geen hart, als neergesmeten
kinderspeelgoed droomt de stad
van zijn eigenlijke schikking, onbedacht,
wijds onder zijn eigelijke lucht
als een gelukkige soldaat
met ogen van hemelgoud en longen vol blauw.
Lees verder:
|
